حدود
دو ماه پیش بود که با چندتن از بچه های تفحص راهمون افتاد سمت هور العظیم ،هور هنوز
هم بکر و زیباست. اما خشک شده و دیگه از اون آبی که بچه های رزمنده با قایق ازش
عبور می کردند خبری نبود.نی های کف هور کاملا خشک شده بود.یکی از بچه های تفحص
تعریف می کرد :یک وقتایی با توجه به گرمای هوا و وقتی که باد شروع به وزیدن می کند
نی های هور خود به خود آتش میگیرند.

اینجا بود با
خودم گفتم شهدایی که تو هور تفحص می شوند چقدر غریب مظلوم هستند . می دونید چرا؟چون
اولا که این شهدا زمانی که هور پر از آب بود در داخل آب شهید شدند و اجر شهادت در
آب دو برابر شهادت های دیگر است و سالها پیکرشان زیر آب بوده و حالا که آب هور خشک
شده و نی های هور آتش میگیرند این شهدا یک بار دیگه تو آتیش می سوزند و باز به
اجرشون افزوده میشه .بچه های تفحص می گفتند : بعضی از شهدایی که تو هوز تفحص می
شوند استخون هاشون هم سوخته.امون از
دل مادراشون.

چه
زیبا گفت حضرت امام خمینی که سلام بر مفقودین عزیز که مونسی جز نسیم صحرا و
پناهگاهی بجز مادرشان حضرت زهرا(س) ندارند.

 آنجا اولین باری بود که نام شهید
علی هاشمی را از بچه های تفحص شنیدم.که میگفتن علی هاشمی همینجا تو هور  پیدا شده .
دوستان محل شهادت و تفحص شهید هاشمی رو بهم نشون دادن و رفتیم زیارت کردیم.آثار و
بقایای هلی کوپتری آتش گرفته هم اون اطراف بود  . بعد هم به سمت قرارگاه نصرت رفتیم
که در دوران دفاع مقدس توسط شهید هاشمی احداث و فرماندهی می شد.

سردار شهید علی هاشمی یکی از چهره
های گمنام دفاع مقدس است و علت این گمنامی نامشخص بودن شهادت یا اسارت وی بوده و از
آنجا که احتمال اسارت وی نیز داده می شد مسئولین تصمیم گرفتند تا مشخص شدن وضعیت وی
نامی از او برده نشود تا مبادا در صورت اسارت مورد اذیت و آزار دشمن قرار گرفته و
یا اطلاعاتی در اختیار دشمن قرار بگیرد.
پس از سقوط دیکتاتوری صدام  پیگیری های
وسیعی برای یافتن اثری از علی هاشمی در اردوگاه های اسرای ایرانی در بند عراق انجام
شد و در نهایت برای مسئولین محرز شد که سردار علی هاشمی به شهادت رسیده.
و اما
در سال 1388 و در پی تفحص پیکر شهیدان توسط کمیته جستجوی مفقودین  در مناطق
عملیاتی، پیکر  این سردار رشید اسلام به همراه چند تن از یاران با وفایش یافته شده
و قرار است در نماز جمعه این هفته 24/2/89  تشییع و سپس در روز شهادت حضرت فاطمه
زهرا(س) در محل تولدش به خاک سپرده شود.